Een HDMI splitter is een vrij eenvoudig stukje technologie waarmee je audio-visuele gegevens van een HDMI bron – ongeacht de maat van de kabel zoals mini en micro (onze handleiding over de verschillen) – naar twee HDMI ontvangers kunt sturen. Dit kan handig zijn in situaties waarin je een televisie en een geluidsinstallatie hebt waar je een externe bron naar toe wilt voeren, maar je apparaten hebben geen HDMI ARC of eARC. Het kan ook handig zijn als je de inhoud van één bron op meerdere TV’s wilt laten zien.
Een HDMI splitter neemt het HDMI signaal van een bron en splitst het in twee identieke bronnen. HDMI splitters kunnen passief zijn, waarbij het signaal eenvoudigweg gesplitst wordt, of actief, waarbij wat extra vermogen aan de gesplitste signalen wordt toegevoegd om het verlies van het doormidden snijden van een signaal te compenseren.
Passieve HDMI splitters zijn meestal voldoende voor de meeste toepassingen. Heb je echter een opstelling met lange kabeltrajecten, dan kun je beter een actieve HDMI splitter gebruiken.
Er kan enige verwarring bestaan rond HDMI splitters. Soms wordt een gelijksoortige technologie, de HDMI schakelaar, verward met een HDMI splitter. Een HDMI splitter splitst een kanaal van een gemeenschappelijke bron naar meerdere uitgangen.
Een HDMI schakelaar daarentegen beheert meerdere broningangen om naar een enkele uitgang te zenden (de meeste ontvangers werken als HDMI schakelaars). Een HDMI splitter zendt dus naar alle beschikbare kanalen, terwijl een HDMI schakelaar er slechts naar één zendt.
Inhoudsopgave
Hoe werkt een HDMI splitter?
Een HDMI splitter is vrij intuïtief van opzet. Bijna universeel neemt hij een enkel inkomend HDMI signaal en voert het uit naar meerdere HDMI uitgangen tegelijk.
Dit betekent dat je extra kabels nodig hebt voor elk apparaat waarnaar je de bron wilt uitvoeren. Hoewel passieve en actieve HDMI splitters iets anders werken, is dit basisprincipe toch hetzelfde.
Een HDMI kabel heeft 19 draadparen die eindigen in hetzelfde aantal pinnen op de HDMI stekker. Elk van deze draden zendt elektronisch verschillende informatie door via digitale signalen. Dit omvat niet alleen audio en visuele gegevens, maar ook informatie over de specifieke apparaten en commando’s die je op een afstandsbediening kunt vinden.
Een HDMI splitter dupliceert, of splitst, elk van deze draadparen. Het resultaat is dat je uiteindelijk twee of meer sets van 19-draads-paren hebt die in evenveel HDMI aansluitingen voeren.
Voor passieve HDMI splitters is dat het langste en het kortste. Voor actieve HDMI splitters is er nog een stap.
Een van de nadelen van het splitsen van een HDMI signaal (of elk elektrisch signaal wat dat betreft) is dat je technisch het vermogen van elk uitgangssignaal onderbreekt (hierover later meer). Om deze reden zul je bijna nooit een passieve HDMI splitter vinden met meer dan twee uitgangen.
Om dit vermogensverlies te compenseren, voegen actieve HDMI splitters vermogen toe aan het HDMI signaal. Dit gebeurt door een externe stroombron (meestal een
stopcontact) om het signaal van stroom te voorzien. Het oorspronkelijke signaal wordt door een elektronische component geleid die een transistor heet. Dit signaal werkt als een poort, die de stroombron in de muur (sterk verminderd van de 120 of 240 volt die uit de muur komt) toelaat en beperkt, terwijl het signaal er doorheen gaat. Je kunt het zien als een megafoon maar dan voor elektriciteit.
Wanneer gebruik je een HDMI Splitter?
Er zijn talloze scenario’s waarin een HDMI splitter van pas kan komen. De meest voorkomende toepassingen van een HDMI splitter zijn wanneer je aparte audio en video apparaten hebt of wanneer je de uitgang aan meerdere apparaten wilt laten zien. De specifieke toepassing bepaalt of je een actieve of passieve HDMI splitter nodig hebt.
Passieve HDMI splitters
Voor de meeste eenvoudige toepassingen waarbij alle HDMI aansluitingen beperkt blijven tot een TV spelcomputer of een vergelijkbare kleine ruimte, zou een passieve HDMI splitter voldoende moeten zijn. Zolang het signaal niet door interferentie veranderd is, moet het zonder merkbaar verschil kunnen doorkomen.
In het geval van een enkele bron die naar een audio en een visuele uitgang gaat, zou een HDMI splitter je laatste redmiddel moeten zijn. Een veel verkieslijker manier om de apparaten met elkaar te verbinden is gebruik te maken van HDMI ARC of eARC. Hiervoor moeten je beeldscherm en je audio-apparaat beide een HDMI ARC of eARC poort hebben. Dit staat meestal als zodanig aangegeven naast de poort zelf.
Om dit in te stellen sluit je de externe bron op een ander kanaal aan op ofwel het beeldscherm- of het audio-apparaat. Het is meestal een goed idee om het apparaat met de meeste HDMI poorten als het centrale apparaat te gebruiken. Sluit dan het beeldscherm en het audio-apparaat aan op de HDMI ARC of eARC poorten.
Als je HDMI ARC hebt in plaats van HDMI eARC, moet je in de handleidingen van je apparaten kijken om het op elk apparaat in te schakelen. Heb je HDMI eARC op al je apparaten, dan gaat het instellen automatisch.
Het voordeel van het gebruik van HDMI ARC of eARC boven een HDMI splitter is dat je zo gebruik kunt maken van Consumer Electronic Control of CEC. Hiermee kun je met één van de afstandsbedieningen van je apparaat al je apparaten bedienen. Het synchroniseert ook je apparaten, zodat ze allemaal één hoofdvolume hebben.
Actieve HDMI splitters
Je zult een actieve HDMI splitter willen als je naar meer dan twee bestemmingen output of als je lange kabelverbindingen maakt.
Zoals eerder gezegd is bij het splitsen van een willekeurig elektronisch signaal het resulterende signaal zwakker dan het oorspronkelijke. Meer dan tweemaal splitsen zal het signaal te zwak maken. Verder kan een verzwakt signaal, zelfs een signaal dat goed is voor korte lengten, gevoeliger zijn voor interferentie over langere kabelgoten.
Met een actieve HDMI splitter kun je je bron HDMI signaal splitsen zonder noemenswaardig verlies van signaal integriteit. Hiermee kun je een HDMI signaal meerdere keren splitsen, waarbij sommige splitters wel acht uitgangen hebben. Het betekent ook dat je minder kans loopt om radiofrequente storingen op te pikken.
Zal een HDMI Splitter de beeld- of geluidskwaliteit verminderen?
Zoals eerder besproken, zal een passieve splitter technisch gezien een vermindering van de signaalsterkte betekenen. Maar voor de meeste toepassingen, waar je waarschijnlijk kortere kabels gebruikt, zou dit niet veel moeten uitmaken. De reden ligt in hoe digitale audio en videosignalen werken in vergelijking met hun analoge tegenhangers.
Een analoog signaal, zoals je dat uit RCA kabels krijgt, neemt een mediabron en zet die om in een elektronisch signaal dat die bron rechtstreeks weergeeft.
Bij audio bijvoorbeeld vertaalt de spanning van het signaal zich rechtstreeks in hoe ver de luidsprekerkegel uit zijn rustpositie wordt geduwd en de veranderingen in spanning creëren de beweging van de luidsprekerkegel. Dit betekent dat meer spanning gelijk staat aan luider geluid.
Video is iets ingewikkelder, maar dezelfde basisprincipes gelden. In theorie kun je naar het spanningspatroon kijken en een ruw idee hebben van wat er zal worden weergegeven.
Bij digitale signalen is dat niet het geval. Wat dit globaal betekent is dat als je de sterkte van een analoog signaal verzwakt, er ook een verzwakking van de resulterende output optreedt. Het geluid zal stiller zijn, en je kunt wat problemen krijgen met de kleur van het beeld.
Hoe HDMI signaalverlies vermindert
Bij een digitaal signaal is dit niet het geval. In tegenstelling tot een analoog signaal, dat niet alleen communiceert via de frequentie van elektrische impulsen maar ook via hun spanning, communiceert een digitaal signaal alleen via de frequentie van elektrische impulsen. Bij een digitaal signaal zijn er slechts twee toestanden: hoog en laag.
In tegenstelling tot een analoog signaal wordt de informatie gecodeerd voordat ze door de draad gestuurd wordt en aan het andere eind gedecodeerd. De vorm van dit signaal hangt niet alleen af van de informatie die verzonden wordt, maar ook van het coderingsprotocol tussen de twee apparaten.
Dit betekent dat je niet onmiddellijk zou kunnen zeggen wat er met de audio of visuele informatie gebeurt door naar het elektrische pulspatroon te kijken.
Omdat het digitale signaal alleen van frequentie en niet van spanning afhangt, vertaalt minder vermogen zich niet in gedempt geluid of in kleur verschoven beeld. Dit is de reden waarom je je geen zorgen hoeft te maken over het gebruik van een passieve HDMI splitter voor korte kabellijnen.
Langere leidingen kunnen echter radiostoring veroorzaken omdat ze het geluid verder afzwakken, waardoor radiofrequente ruis het signaal overneemt. Als je dit probleem hebt merk je haperend of krakend geluid en rode en groene stippen op het scherm.
Gebruik van een actieve HDMI splitter voor langere kabeltrajecten zou dit probleem moeten verhelpen. Als het probleem echter aanhoudt, kun je je HDMI kabel upgraden naar een beter afgeschermde, of een ander type zoals richtkabels, waarover we het eerder hebben gehad. Een afgeschermde kabel heeft een extra laag materiaal (meestal een metaallegering of koolstof allotroop) die radiogolven afbuigt.
Als je oudere apparatuur hebt, werk je misschien met minder HDMI poorten dan je nodig hebt. Nu je de HDMI splitters kent, zou dat geen probleem meer moeten zijn!